-
1 longinquus
longinquus, a, um [longus] [st1]1 [-] long, étendu, spacieux. - longinqua linea, Plin. 9, 17, 26, 59: longue ligne. - longinqua oculorum acies, Gell.: vue qui porte loin. [st1]2 [-] éloigné, lointain, distant, à une grande distance. - longinquiores loci, Caes. BG. 4: lieux plus éloignés. - saltus et saturi petito longinqua Tarenti, Virg. G. 2: gagne les défilés boisés et les lointains pâturages de la grasse Tarente. - longinqua imperii, Tac. An. 3: les parties éloignées de l'empire. - e longinquo intueri, Plin. 35: observer de loin. - longinqua vulnera (= e longinquo accepta), Luc. 3, 568: blessures faites de loin. [st1]3 [-] vivant éloigné, étranger. - homo longinquus et alienigena, Cic. Dej. 3, 10: homme d'un pays lointain et un étranger. - aequaliter in longinquos, in propinquos irruere, Cic. Mil. 28, 76: se ruer sans distinction sur les gens éloignés et les voisins. - longinquus piscis, Ov. Ib. 150: poisson d'une mer lointaine. [st1]4 [-] long, qui dure longtemps; lointain, éloigné (dans le temps). - longinqua consuetudo, Caes. BG. 1: longue habitude. - longinqua mala consuetudo, Varr.: mauvaise habitude invétérée. - longinquum istuc amanti est, Plaut.: c'est bien long pour un amant. - in longinquum tempus aliquid differre, Cic.: reporter qqch à une date lointaine. [st1]5 [-] ancien, antique. - longinqua monumenta, Plin. 13: monuments antiques.* * *longinquus, a, um [longus] [st1]1 [-] long, étendu, spacieux. - longinqua linea, Plin. 9, 17, 26, 59: longue ligne. - longinqua oculorum acies, Gell.: vue qui porte loin. [st1]2 [-] éloigné, lointain, distant, à une grande distance. - longinquiores loci, Caes. BG. 4: lieux plus éloignés. - saltus et saturi petito longinqua Tarenti, Virg. G. 2: gagne les défilés boisés et les lointains pâturages de la grasse Tarente. - longinqua imperii, Tac. An. 3: les parties éloignées de l'empire. - e longinquo intueri, Plin. 35: observer de loin. - longinqua vulnera (= e longinquo accepta), Luc. 3, 568: blessures faites de loin. [st1]3 [-] vivant éloigné, étranger. - homo longinquus et alienigena, Cic. Dej. 3, 10: homme d'un pays lointain et un étranger. - aequaliter in longinquos, in propinquos irruere, Cic. Mil. 28, 76: se ruer sans distinction sur les gens éloignés et les voisins. - longinquus piscis, Ov. Ib. 150: poisson d'une mer lointaine. [st1]4 [-] long, qui dure longtemps; lointain, éloigné (dans le temps). - longinqua consuetudo, Caes. BG. 1: longue habitude. - longinqua mala consuetudo, Varr.: mauvaise habitude invétérée. - longinquum istuc amanti est, Plaut.: c'est bien long pour un amant. - in longinquum tempus aliquid differre, Cic.: reporter qqch à une date lointaine. [st1]5 [-] ancien, antique. - longinqua monumenta, Plin. 13: monuments antiques.* * *Longinquus, Adiectiuum. Cic. Loingtain.\AEuum longinquum. Lucret. Long aage.\Longinquis bellis obruti. Plin. Qui durent long temps.\Fornax longinqua. Plin. Longue.\Itinera longinqua acturi Sarmatae, etc. Plin. Longs voyages.\Longinquos respicit montes. Plin. Loingtains.\Morbus longinquus. Liu. Qui dure long temps.\Sermo longinquus: cui Breuis opponitur. Plaut. Long propos.\Ex longinquo venire. Plin. De loing.\E longinquo multa annuntiare. Plin. De loing.\Longinquum amanti istuc. Plaut. Il dure long temps.\Longinquum loqui. Plaut. Tenir long proces.\Longinqui. Cic. Loingtains, Qui demeurent loing de nous. -
2 longinquus
a, um [ longus ]1) далёкий, дальний, отдалённый (loci, gentes Cs, PM)longinqua spes T — надежда на нечто далёкое, отдалённая перспектива2) иноземный, чужой (homo C; piscis O)3) длинный, протяжённый (linea PM; amnis T)4) долгий, долговременный, длительный, продолжительный ( oppugnatio Cs); застарелый (morbus L; mala consuetudo Vr) -
3 longinquus
longinquus, a, um (longus), lang, weit, I) eig.: 1) im allg.: linea, Plin.: aequora, Sil.: amnes, mit langem Lauf (die weithin die Grenzen decken), Tac. ann. 1, 9: oculorum acies, in die Ferne, Gell. 14, 1, 5. – neutr. plur. subst., saturi longinqua Tarenti, die sich weithin erstreckenden Auen, Verg. georg. 2, 197: longinqua contueri, in die Ferne sehen können (Ggstz. nisi prope admota non cernere), Plin. 11, 142. – 2) insbes.: a) weit = weit entfernt, entlegen, Lacedaemon, Cic.: regio, Caes.: ex locis tam longinquis tamque diversis, Cic.: ex longinquioribus locis, Caes. – externus hostis atque longinquus, Cic.: l. nationes, Caes. – prägn., l. cura, um weit entfernte Gegenstände, Liv.: vulnera, von fernher empfangene, Lucan.: bella, mit einem von fernher gekommenen Volke, Iustin. – neutr. subst., e od. ex longinquo, aus der Ferne, von weitem, Sen. u.a. – Plur., longinqua imperii, entfernte (entlegene) Punkte (Gegenden), Tac. ann. 3, 34: ita naturā comparatum est, ut propinquorum (das Naheliegende) incuriosi longinqua sectemur (Fernliegendem nachstreben, in die Ferne schweifen), Plin. ep. 8, 20, 1. – b) entfernt-, auswärts lebend, auswärtig, fremd, homo alienigena et longinquus, Cic.: piscis, Ov. – c) der Verbindung nach jmdm. fernstehend, Plur. subst., in longinquos (Fernstehende), in propinquos (Nahestehende), in alienos (Fremde), in suos (Angehörige) irruebat, Cic. Mil. 76. – II) übtr., v. der Zeit, 1) im allg., lang, langwierig, lange dauernd, longinqua mala consuetudo, Varro LL.: observatio, Cic.: tempus longinquius, Nep.: dolor, Cic.: morbus, Liv. – longinquum istuc amanti est, Plaut.: u. alci longinquum est m. Infin., sed homini hoc exspectare longinquum est, Pallad. 3, 25, 2. – adv., longinquō, lange, ICt.: longinquum, lange, loqui, ein langes u. breites, Plaut. merc. 610 G. – 2) insbes., der Zeit nach entfernt, d.i. a) weit, entfernt, in longinquum tempus differre, Cic.: omissā spe longinquā et serā, weit aussehende, Tac. – b) alt, antik, monumenta, Plin. 13, 83.
-
4 longinquus
longinquus, a, um (longus), lang, weit, I) eig.: 1) im allg.: linea, Plin.: aequora, Sil.: amnes, mit langem Lauf (die weithin die Grenzen decken), Tac. ann. 1, 9: oculorum acies, in die Ferne, Gell. 14, 1, 5. – neutr. plur. subst., saturi longinqua Tarenti, die sich weithin erstreckenden Auen, Verg. georg. 2, 197: longinqua contueri, in die Ferne sehen können (Ggstz. nisi prope admota non cernere), Plin. 11, 142. – 2) insbes.: a) weit = weit entfernt, entlegen, Lacedaemon, Cic.: regio, Caes.: ex locis tam longinquis tamque diversis, Cic.: ex longinquioribus locis, Caes. – externus hostis atque longinquus, Cic.: l. nationes, Caes. – prägn., l. cura, um weit entfernte Gegenstände, Liv.: vulnera, von fernher empfangene, Lucan.: bella, mit einem von fernher gekommenen Volke, Iustin. – neutr. subst., e od. ex longinquo, aus der Ferne, von weitem, Sen. u.a. – Plur., longinqua imperii, entfernte (entlegene) Punkte (Gegenden), Tac. ann. 3, 34: ita naturā comparatum est, ut propinquorum (das Naheliegende) incuriosi longinqua sectemur (Fernliegendem nachstreben, in die Ferne schweifen), Plin. ep. 8, 20, 1. – b) entfernt-, auswärts lebend, auswärtig, fremd, homo alienigena et longinquus, Cic.: piscis, Ov. – c) der Verbindung nach jmdm. fernstehend, Plur. subst., in longinquos (Fernstehende), in propinquos (Nahestehende), in————alienos (Fremde), in suos (Angehörige) irruebat, Cic. Mil. 76. – II) übtr., v. der Zeit, 1) im allg., lang, langwierig, lange dauernd, longinqua mala consuetudo, Varro LL.: observatio, Cic.: tempus longinquius, Nep.: dolor, Cic.: morbus, Liv. – longinquum istuc amanti est, Plaut.: u. alci longinquum est m. Infin., sed homini hoc exspectare longinquum est, Pallad. 3, 25, 2. – adv., longinquō, lange, ICt.: longinquum, lange, loqui, ein langes u. breites, Plaut. merc. 610 G. – 2) insbes., der Zeit nach entfernt, d.i. a) weit, entfernt, in longinquum tempus differre, Cic.: omissā spe longinquā et serā, weit aussehende, Tac. – b) alt, antik, monumenta, Plin. 13, 83.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > longinquus
-
5 longinquom
longinquus, a, um, adj. [longus], long, extensive.I.Lit., in space.A.In gen. (rare):B.linea,
Plin. 9, 17, 26, § 59:aequora,
Claud. Rapt. Pros. 3, 363:amnes,
Tac. A. 1, 9.—In partic.1.Far removed, far off, remote, distant (class.):2.nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes,
Cic. Fam. 15, 9, 1:ex locis tam longinquis,
id. Imp. Pomp. 16, 47:ab extero hoste atque longinquo,
id. Cat. 2, 13, 29:longinqua Lacedaemon,
id. Att. 15, 9, 1:nationes,
Caes. B. G. 7, 77:cura,
respecting things that are far off, Liv. 22, 23:longinquiores loci,
Caes. B. G. 4, 27:vulnera, i. e. e longinquo accepta,
Luc. 3, 568.—In neutr. absol.: ex (e) longinquo, from afar, from a distance:e longinquo intueri,
Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.— Plur.:longinqua imperii adire,
the remote parts, Tac. A. 3, 34.—Living far off, foreign, strange:II.homo longinquus et alienigena,
Cic. Deiot. 3, 10:Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,
id. Mil. 28, 76:piscis,
Ov. Ib. 150.—Transf., of time.A.In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.:B.diutinus, diuturnus): vita,
Plaut. Mil. 3, 1, 136:adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam,
Cic. Div. 1, 49, 109:dolores,
id. Fin. 2, 29, 94:oppugnatio,
Caes. B. C. 3, 80:consuetudo,
id. B. G. 1, 47:militia,
Liv. 4, 18.— Comp.:longinquiore tempore bellum confecturum,
Nep. Them. 4, 3.—In partic.1.Long deferred, distant (rare):* 2.cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi,
Cic. Part. Or. 32, 112:cum... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,
Liv. 9, 24, 2:spes longinqua et sera,
Tac. A. 13, 37.—Old, ancient:3.monumenta,
Plin. 13, 12, 26, § 83. —Remote, far-fetched:1.sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc.,
Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē, longinquō, and longin-quom (only ante- and post - class.).A long way off, far away: longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—2.In time, long, a long while:b.odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui,
Plaut. Merc. 3, 4, 25:servus longinquo absens,
Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.— Comp.:longinquius diutiusque adesse,
Gell. 1, 22, 12.—After a long interval:historiam scripsere Pictor incondite, Sisenna longinque,
Fronto Ep. ad Ver. 1 Mai. -
6 longinquus
longinquus, a, um, adj. [longus], long, extensive.I.Lit., in space.A.In gen. (rare):B.linea,
Plin. 9, 17, 26, § 59:aequora,
Claud. Rapt. Pros. 3, 363:amnes,
Tac. A. 1, 9.—In partic.1.Far removed, far off, remote, distant (class.):2.nos longinqui et a te ipso missi in ultimas gentes,
Cic. Fam. 15, 9, 1:ex locis tam longinquis,
id. Imp. Pomp. 16, 47:ab extero hoste atque longinquo,
id. Cat. 2, 13, 29:longinqua Lacedaemon,
id. Att. 15, 9, 1:nationes,
Caes. B. G. 7, 77:cura,
respecting things that are far off, Liv. 22, 23:longinquiores loci,
Caes. B. G. 4, 27:vulnera, i. e. e longinquo accepta,
Luc. 3, 568.—In neutr. absol.: ex (e) longinquo, from afar, from a distance:e longinquo intueri,
Plin. 35, 10, 36, § 97; Tac. A. 1, 47; Sen. Ep. 22.— Plur.:longinqua imperii adire,
the remote parts, Tac. A. 3, 34.—Living far off, foreign, strange:II.homo longinquus et alienigena,
Cic. Deiot. 3, 10:Clodius aequaliter in longinquos, in propinquos, in alienos, in suos irruebat,
id. Mil. 28, 76:piscis,
Ov. Ib. 150.—Transf., of time.A.In gen., long, of long duration or continuance, prolonged, lasting, continued, tedious (class.; cf.:B.diutinus, diuturnus): vita,
Plaut. Mil. 3, 1, 136:adfert vetustas omnibus in rebus longinqua observatione incredibilem scientiam,
Cic. Div. 1, 49, 109:dolores,
id. Fin. 2, 29, 94:oppugnatio,
Caes. B. C. 3, 80:consuetudo,
id. B. G. 1, 47:militia,
Liv. 4, 18.— Comp.:longinquiore tempore bellum confecturum,
Nep. Them. 4, 3.—In partic.1.Long deferred, distant (rare):* 2.cum spe perrumpendi periculi, vel in longinquum tempus differendi,
Cic. Part. Or. 32, 112:cum... aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,
Liv. 9, 24, 2:spes longinqua et sera,
Tac. A. 13, 37.—Old, ancient:3.monumenta,
Plin. 13, 12, 26, § 83. —Remote, far-fetched:1.sunt et durae (translationes), id est a longinqua similitudine ductae, ut "capitis nives," etc.,
Quint. 8, 6, 17.—Hence, adv., in three forms: lon-ginquē, longinquō, and longin-quom (only ante- and post - class.).A long way off, far away: longinque ab domo bellum gerentes, Enn. ap. Non. 515, 14 (Trag. v. 103, Vahl.).—2.In time, long, a long while:b.odiosast oratio, quom rem agas, longinquom loqui,
Plaut. Merc. 3, 4, 25:servus longinquo absens,
Dig. 30, 3; so ib. 3, 3, 44.— Comp.:longinquius diutiusque adesse,
Gell. 1, 22, 12.—After a long interval:historiam scripsere Pictor incondite, Sisenna longinque,
Fronto Ep. ad Ver. 1 Mai.
См. также в других словарях:
Zins — 1. Alle Zinsen fahren. – Graf, 76, 84. Bezieht sich auf die mittelalterliche Einrichtung, den Brauch der Grundherren, die Lehnsleute zu pünktlicher Zinsenzahlung zu veranlassen, indem die Verabsäumung der Zinsentrichtung durch die Rutscherzinsen… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon